Een kip staat nooit met een mond (snavel) vol tanden

Consumenten hebben een steeds grotere behoefte om te weten wat zij eten. Waar komt het product in de supermarkt vandaan? En hoe is het geproduceerd? Ik zie dat als een hele goede ontwikkeling, omdat het er ook voor zorgt dat de consument steeds vaker kiest voor kwaliteit en niet voor kwantiteit.
Op mijn biologische kippenboerderij Lamberdina’s Hoeve is de gouden stelregel: keuzes die we maken, mogen geen afbreuk doen aan het welzijn en het natuurlijke leefklimaat van de kip. De kip is van oudsher een prooidier en daarom ook een vluchtdier. Als je altijd op de vlucht bent, dan heb je geen tijd om even rustig te eten. De kip moest zo snel mogelijk en zoveel mogelijk tegelijk naar binnen werken en doorslikken. De krop biedt uitkomst als opslagkamer. Het voedsel komt via de kliermaag in de spiermaag terecht. In de spiermaag wordt het voedsel, net zoals in een keukenmachine vermalen, door stevige spieren en de steentjes die een kip speciaal voor dit doel inslikt. Je zou de steentjes en grit kunnen zien als de tanden van de kip. De maalsteentjes die onmisbaar zijn voor het spijsverteringsproces worden door de kip kritisch uitgezocht en ingeslikt.
Onze kippen krijgen vanzelfsprekend biologisch voer te eten. Daarnaast scharrelen en pikken ze buiten op het gemak, in alle vrijheid onder de fruitbomen. Het bio-voer bestaat uit veel verschillende structuren die zorgen voor een natuurlijk en goed verteringsproces. Vitelia gaat ons biologisch voer leveren en heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar kwaliteit en samenstelling. Het voer wordt een mengsel van granen, mais, tarwe. In dit mengvoer worden veel reststromen verwerkt. Dat zijn de bekende bijproducten die niet geschikt zijn voor menselijke consumptie, maar wel heel geschikt als diervoeder. Dit sluit heel goed aan op het door ontwikkelen van biologische consumptie. En de ambitie van Nederland als gidsland, wanneer het gaat om ‘kringloop landbouw’ (minister Carola Schouten,Volkskrant 10 sept. 2018).
De bekendste voorbeelden van bijproducten in bio-voer zijn sojaschilfers, raapschilfers, zonnebloemzaadschilfers, sesamschilfers, tarwegries en rijsteiwit.
De grondgedachte van Lamberdina is dat als je een ultiem leefklimaat creëert voor de kip, je dat terug proeft in het eitje. En daar speelt vanzelfsprekend ook het voer van de kip een belangrijke rol.
Volgende week praat ik je bij over de vorderingen in de bouw.
Groetjes, Eric